Wrzos charakteryzuje się cienkimi pędami, które kładą się na ziemi oraz zimozielonym i drobnym ulistnieniem. Największą dekoracją krzewinki są drobne, kwiaty, zebrane w luźnych gronach. Wąskie kwiatostany osiągają do 15–25 cm długości. Kwiaty są owadopylne i chętnie odwiedzane przez owady, w tym pszczoły. We wrześniu i październiku na niewielkich krzewach dojrzewają drobne nasiona, które przenoszone są przez wiatr na duże odległości.
W wielu krajach pędy wrzosu wykorzystywane były do wyrobu mioteł czy strzech na chatach. Z pędów wyplatano także powrozy, natomiast z korzeni wytaczano uchwyty narzędzi.
Wrzos jest rośliną o właściwościach prozdrowotnych wykorzystywaną w lecznictwie ludowym i w homeopatii. Surowiec zielarski stanowi ziele i kwiaty wrzosu, które pozyskuje się na początku kwitnienia, w drugiej połowie sierpnia. Wrzos wykazuje działanie przeciwzapalne, moczopędne, przeciwreumatyczne, uspokajające i napotne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz